Dansles geven

Vandaag ben ik op sollicitatie gesprek geweest bij een eigenaresse van een dansschool. Clint had me met haar in contact gebracht. Sherine geeft op zijn school ook danslessen in de 'afterschool club'. Toen hij vlak voor de vakantie in gesprek met haar was,bleek dat ze naar dansdocenten zocht. Clint heeft me toen haar e-mail adres gegeven en de link naar haar website. Ik ben direct gaan zoeken en kwam op een mooie pagina van een zeer profesioneel opgezette dansschool. Het deed me, grappig genoeg, erg denken aan de dansschool waar ik jaren heb gewerkt voordat ik naar Londen vertrok. Ze geven ballet, jazz en streetdance en zijn erg aan het uitrbreiden in de omgeving.

Sherine had me gevraagd om naar de Starbucks in Chiswick te komen, zo'n half uur met de bus van onze huidige woning. Het leek me direct een mooie gelegenheid om zelfstandig met het openbaar vervoer te kunnen reizen, aangezien ik dat ook zal moeten gaan doen als ik vervangingen ga doen voor het detacheringsbureau. Met de metro reizen is niet zo moeilijk in Londen, maar vindt maar eens je weg door het drukke Londen van adres naar een ander adres. Niet alles ligt in de buurt van een metrostation, dus je zult dan ook regelmatig met een bus of 'overground' moeten reizen. Clint heeft me gelukkig goed wegwijs gemaakt in het openbaar vervoer. Ik heb inmiddels dus zo'n zes apps geinstalleerd op mijn telefoon waarmee ik de weg door het verkeer zou moeten weten te vinden. Ook als je gestudeerd hebt is dit echt niet zo makkelijk, heb ik gemerkt...

Om half 1 had ik de Starbucks in Chiswick gevonden en besloot dan direct even van de extra tijd gebruik te maken om postzegels en anzichtkaarten te kopen. Hierna liep ik naar de Starbucks om ze te schrijven, zodat ik ze later op de bus kon doen. Om klokslag 1 uur kwam Sherine binnenlopen. Ze herkende me waarschijnlijk niet, omdat we elkaar nog niet eerder hadden ontmoet en belde mijn mobiele telefoon. Ik liep op haar af en ze verontschuldigde zichzelf. Ik herkende haar direct aangezien ik haar foto al op haar website had gezien en wat informatie over haar had gelezen. We gingen aan een tafeltje zitten en ze begon te vertellen over haar dansschool. Zelf is ze ooit begonnen met dansen bij de dansschool die ze nu heeft overgenomen. De oprichter is al een aantal jaren met pensioen, maar nog steeds betrokken bij de dansschool. Al haar docenten werken via officiele curricula geschreven door RAD (Royal Academy of Dance) en IDTA (International Dance Teachers Association). Elk jaar werken de leerlingen naar een examen toe. Dit examen wordt door externe dansdocenten afgenomen. Ze vertelde me dat ze het goed vindt voor de leerlingen om competatief bezig te zijn. Zelfs de ouders van de leerlingen worden hier heel competatief van. Dit is wel heel anders dan ik gewend ben van alle dansscholen waar ik les heb gehad in Nederland. Opnieuw een bevestiging dat in England alles draait om het behalen van diploma's.

Ze vroeg me naar mijn eigen danservaring en hoe ik in Londen terecht was gekomen. We kletsen wat over en weer over lesgeven, de danswereld en haar dansschool. Haar leerlingen namen vaak jaren les bij haar en daarna volgenden vaak ook alle broertjes en zusjes. De dansschool is al 50 jaar een bekende naam in de buurt.

Ik vroeg naar haar ervaring als proffesioneel danseres. Ze vertelde me dat ze jaren over de hele wereld had gewerkt. Ik had al gelezen dat ze met verschillende grote namen had gewerkt zoals Beyonce en the Black Eyed Peas, maar bescheiden als ze was noemde ze die namen niet. Een aantal jaren geleden had ze besloten dat ze zich wilde settelen en een gezin wilde stichten. Proffesioneel dansen zat er niet meer in. Toen de gelegenheid zich voordeed om haar oude dansschool over te nemen is ze die met beide handen aangegaan. Sherine kwam op me over als een zeer bevlogen danseres en dansdocent die heel goed weet wat ze wil. 

Toen vertelde ze me dat er een derde kindje op komst is. Vanaf januari zal ze sowieso vervanging nodig gaan hebben. Ze vond het fijn dat ik zo veelzijdig was en een flink CV had opgebouwd. Ze stelde voor dat ik een paar proeflessen bij haar kwam geven. Ik vond het een fantatisch aanbod. Ik zei dat het me ook wel fijn leek om wat lessen bij haar te observeren, dan kon ik direct zien hoe zij het liefste haar danslessen vorm geeft en wat ze van me verwacht. Ik kon op dat moment nog wel 100 vragen aan haar stellen, maar het gesprek duurde nu al een uur dus wellicht was het voor nu wel even genoeg. We hebben afgesproken dat ik vanaf het begin van het dansjaar langs kom in haar dansschool. Ik denk dat er nog genoeg momenten komen om vragen te stellen. Ik ben in ieder geval blij dat ik deze mooie mogelijheid heb gekregen om met haar van gedachten te wisselen. Al is het maar om een ingang te hebben in de Londense danswereld. Wordt vervolgd...